Lange tijd heb ik moeten nadenken waar mijn nieuwe blog over zou moeten gaan. Ik heb inmiddels toch alles wel verteld? Ik heb niet echt nieuwe, bijzondere dingen meegemaakt die ik met jullie zou kunnen delen. Maar ja, het is wel echt de hoogste tijd om weer eens iets van me te laten horen. Terwijl ik dus druk aan het zoeken en speuren ben naar een onderwerp kom ik foto’s tegen van alweer ruim een maand geleden. Foto’s van mijn leerlingen in het ziekenhuis. Een heel normaal plaatje voor mij, maar opeens realiseer ik mij dat dit plaatje alles behalve dan normaal is. Een goed onderwerp voor mijn blog dus 🙂
Zoals basisschoolleerlingen in Nederland Engelse les krijgen, zo krijgen de leerlingen hier Franse les. Veel van de landen waar het schip werkzaam is is Franstalig en dus de ideale plek om de kinderen een woordje Frans te leren. We hebben een leuke Franse lerares aan boord en zij komt twee keer in de week mijn klas lesgeven. Ze doet leuke en creatieve opdrachten met de kinderen om ze op een ontspannen manier een lastige taal te leren. Zo hebben ze een aantal maanden geleden een memory spel gemaakt met plaatjes van dieren en het bijbehorende Franse woord. De juf had het idee om met de kinderen en hun spel naar het ziekenhuis te gaan, zodat ze daar met de patientjes het spel konden spelen. Je kunt je voorstellen dat dit best een beetje spannend is, dus ik ben meegegaan voor de nodige steun. Ik was ontroerd om ‘mijn’ kids met de patientjes te zien spelen en af en toe een woordje Frans te horen spreken.
Het is vreemd om te realiseren dat iets wat ruim een jaar geleden nog zo vreemd was, nu normaal is voor mij. Zo normaal zelfs dat ik niet eens bedenk om er een blog over te schrijven. Het doet mij weer opnieuw beseffen hoe snel we dingen om ons heen als normaal gaan zien. Ik bid dat we iedere dag opnieuw met een nieuwe blik naar de dingen om ons heen zullen kijken. Dat we ons leven, onze zegeningen, onze vrienden en familie etc. niet als normaal zullen gaan beschouwen. Maar dat we steeds opnieuw de wonderen om ons heen zullen herkennen en er dankbaar voor zullen zijn.
Vanuit Congo wensen wij jullie een gezegend 2014 toe!
Leuk!
Keep them coming
Anything you write about is new to us! 🙂
En dat is helemaal waar! Leuke blog..
Kus mama
Inderdaad! Dank je wel voor opnieuw een mooie en inspirerende blog! Iets om over na te denken. 🙂
Heel veel liefs en sterkte van Annemieke
Hoi Juf,:)
Het gaat heel goed met mij en Elianne!
Wij mogen naar vmbo T! 🙂
En voor gedrag hebben wij alleen maar + of ++!
(Maar dat komt omdat wij ook de liefste van de klas zijn :)!)
Fijn dat u er daar gewend bent.
Ik mis u nog steeds en ik bid altijd voor u.
Groetjes Susanna