Het is weer tijd voor een tour…
Normaal gesproken ga je na je werk terug naar je huis, flat of appartement. Ik ga terug naar mijn ‘cabin’. Je zult je misschien afvragen waarom ik een blog schrijf over waar ik slaap en de ‘stilte’ zoek als ik even alleen wil zijn. Ik denk dat het een nog beter beeld geeft van waar ik leef en hoe anders het is dan wat ik gewend was.
In deze gang is mijn cabin te vinden, nummer 4337 🙂
Mijn cabin bij binnenkomst. Rechts is de badkamer. Helemaal achterin is een klein zithoekje en koelkast. Tussen de badkamer en de zithoek zijn twee ingangen naar rechts. Hier zijn de slaapruimtes te vinden. De eerste ingang is mijn plekje.
De badkamer. Een douche, een toilet en een wastafel. Wat wil een mens nog meer 🙂
Mijn plekje. In het begin sliep ik boven, maar zodra er een bed vrij kwam ben ik snel naar beneden verhuisd. Ik heb inmiddels 4 verschillende kamergenoten gehad.
De kasten achterin zijn van mij. Je wordt erg creatief met je spullen als je maar een beperkte plek hebt om dingen op te bergen.
Er zijn dagen dat ik me enorm thuis voel en kan genieten van mijn kleine plekje. Maar helaas zijn er ook dagen dat de muren op me afkomen en het moeilijk is om me af te sluiten voor alle activiteiten en geluiden om me heen. Maar iedere dag mag ik me weer gedragen voelen door gebed en ontvang ik weer nieuwe energie en kracht van God. Ik weet dat er mensen zijn die iedere dag voor mij bidden en dat geeft weer nieuwe moed.
Afgelopen zondag ben ik samen met wat vriendinnen op bezoek geweest bij één van de dayworkers van het schip. Haar naam is Rugi en ze komt oorspronkelijk uit Sierra Leone. Zij is het schip naar Guinea gevolgd om voor Mercy Ships te kunnen werken. Samen met haar kinderen volgden we haar naar haar huis en werden we warm welkom geheten. We hebben bij haar gegeten en een wandeling door de buurt gemaakt.
In een kleine kamer van ongeveer 6 m² woont Rugi samen met haar man en drie kleine kinderen.
Ik heb gekozen voor een leven aan boord de Africa Mercy, Rugi en haar gezin hebben niet gekozen voor een leven in armoede. Ik kan niets veranderen aan de leefomstandigheden van Rugi en haar gezin. Ik kan wel wat veranderen aan mijn houding tegenover mijn eigen leefomstandigheden. God leert mij dagelijks nieuwe dingen en dit is er zeker één van. Ook in een kleine cabin met drie kamergenoten kan ik God’s zegeningen zien.
Lieve Remy!
Dank je wel dat je ons mee wilde nemen op een tour door je cabin! Ik heb zoveel waardering en bewondering voor jou! Temeer omdat jij voor twee jaar op de Africa Mercy werkt. Je hebt alles achter gelaten om de mensen in Africa tot zegen te zijn en wat een zegen ben jij! Ik vind het zo mooi dat je schrijft dat je niets aan de leefomstandigheden van de mensen kunt doen, maar wel je eigen houding kunt veranderen. En ik geloof dat jullie iedere dag het verschil maken door jullie inzet, liefde en hoop die jullie brengen en uitdragen! Daar kan ik hier ook nog heel veel van leren. 🙂 God draagt jou! En iedere dag dragen wij ook jou in onze gedachten en gebeden!:) Heel veel liefs, sterkte en zegen! You’re a star! Annemieke
Dank je wel lieverd voor deze tour! Een hele les inderdaad. Vaak kunnen we niets veranderen aan onze omstandigheden maar wel aan onze houding daarin!
En je plekje beneden heb je nog!! Hij draagt je dag aan dag en geeft je de kracht! In gedachten en gebeden bij jou elke ochtend opnieuw. Dikke hug,
mama
Hoi Lieverd,
Door deze foto’s krijgen we steeds beter beeld, van hoe, waar en wat allemaal! We hebben bewondering voor jou en je collega’s. Fantastisch wat jullie doen! We bidden uiteraard voor je!!! En vergeten doen we je zeker niet…
Tot snel weer, xXx-jes van de Bijsterveldtjes